NADZWYCZAJNOŚĆ

,,,NADZWYCZAJNOŚĆ ZACZYNA BYĆ UDRĘKĄ.WIEM I CZUJE A JEDNAK TO CIĄGLE ZA MAŁO PONIEWAŻ NIE MA NIKOGO,KTO BY ZAUWAŻYŁ I DOCENIŁ.KTO MÓGŁBY POTWIERDZIĆ TEN CUDOWNY DAR.NADZWYCZAJNOŚĆ DLA SAMEJ SIEBIE PRZESTAJE BYĆ PRAWDZIWA.DLATEGO PISZĘ.CHCIAŁABYM OTULIĆ SIĘ TWOIM ZACHWYTEM,BUKIETEM CIEPŁYCH SZEPTÓW,DROBNYCH KŁAMSTW,ŻE JESTEM PIĘKNA CHOĆ PRZECIEŻ NIE JESTEM.MAM LUSTRA-WIEM JAK WYGLĄDAM.POTRZEBUJĘ WIEDZIEĆ,ŻE MNIE WIDZISZ I ŻE PATRZYSZ NA MNIE.ŻE MOGĘ NIC NIE MÓWIĆ A TY I TAK USŁYSZYSZ.NADZWYCZAJNOŚĆ ODDAM Z CHĘCIĄ ZA ŁYK ŚWIATŁA.ZA CIEBIE I ZA MNIE,KIEDYŚ...........