O mnie

Moje zdjęcie
Nowa Ruda, dolnośląskie, Poland
...opowieść o miłości-zawsze takiej samej-niemej ze wzruszenia,bolesnej,pierwszej. Opowieść o przemianach jakie stają się w nas pod wpływem lat,zdarzeń,ludzi. Opowieść o niegasnącej potrzebie życia i doświadczania tego,co jest przynależne życiu.To opowieść o najważniejszym z ważnych-o sercu-kobiety,matki. O pragnieniu bycia na przekór losowi.Zapraszam....

sobota, 21 listopada 2009


,,,tak bym chciała niczego nie popsuć,przejść czysta przez każdy z zakątków sumienia,nietkniętą mieć skórę i żadnych niedobrych wspomnień nie zabierać ze sobą.Tak bym chciała zetrzeć stare tatuaże i nieprawdziwe przysięgi.Nie umiem.Wczoraj ciągle kroczy za mną.
,,,przywiązana do samej siebie-zbyt szybko tracę oddech...........zbyt szybko spalam się bez płomieni,,,





piątek, 20 listopada 2009

NADZWYCZAJNOŚĆ

,,,NADZWYCZAJNOŚĆ ZACZYNA BYĆ UDRĘKĄ.WIEM I CZUJE A JEDNAK TO CIĄGLE ZA MAŁO PONIEWAŻ NIE MA NIKOGO,KTO BY ZAUWAŻYŁ I DOCENIŁ.KTO MÓGŁBY POTWIERDZIĆ TEN CUDOWNY DAR.NADZWYCZAJNOŚĆ DLA SAMEJ SIEBIE PRZESTAJE BYĆ PRAWDZIWA.DLATEGO PISZĘ.CHCIAŁABYM OTULIĆ SIĘ TWOIM ZACHWYTEM,BUKIETEM CIEPŁYCH SZEPTÓW,DROBNYCH KŁAMSTW,ŻE JESTEM PIĘKNA CHOĆ PRZECIEŻ NIE JESTEM.MAM LUSTRA-WIEM JAK WYGLĄDAM.POTRZEBUJĘ WIEDZIEĆ,ŻE MNIE WIDZISZ I ŻE PATRZYSZ NA MNIE.ŻE MOGĘ NIC NIE MÓWIĆ A TY I TAK USŁYSZYSZ.NADZWYCZAJNOŚĆ ODDAM Z CHĘCIĄ ZA ŁYK ŚWIATŁA.ZA CIEBIE I ZA MNIE,KIEDYŚ...........

poniedziałek, 16 listopada 2009

wirus

,,,śmiertelny wirus-potrzeba życia,jak mam go zagłuszyć?Jak zniszczyć w zarodku?Ból,żądza,głód,,,Nadzieja umierająca na moich rękach,skóra którą rozcinam własnoręcznie w poszukiwaniu wrośniętego włosa,zagubionego wiersza,,,,sporo krwi w wannie,słabnę gwałtownie choć skóra nie czuje wiele.Śmiertelny wróg-potrzeba czucia o której wszystkim opowiadam,wbrew nowemu dniowi bez najważniejszego faceta w moim życiu i każde poszukiwanie to poszukiwanie właśnie jego,kiedy już nie mam słów i kiedy próbuję zasnąć w środku dnia.
To,co dawno już na mną-nie może odejść,wiem,że to źle ale karmie głód i żal,podsycam brak,,,
,,,śmiertelny wirus,moje życie-prowadzi mnie w głąb odwiecznej zagadki,czarnej dziury w której i tak nie ma żadnej odpowiedzi.Skąd we mnie tyle z wczoraj.Jutro nie istnieje.Nie ma takiej nici,która mogłaby mnie pozszywać,przegryzę każdą by bolało jeszcze mocniej,,,

niedziela, 15 listopada 2009

czasem

,,,czasem to bardzo odległa kraina,twoje serce,zbyt daleko aby je odnaleźć.Zbyt niebezpieczna droga i pomiędzy mną a nim ogromna przepaść.Można wyruszyć w podróż i próbować okiełznać lęk i pustkę.Czasem to bardzo wyjątkowe miejsce,ciepłe,pulsujące i żywe.Kiedy dostaniesz się tam-sam staniesz się wyjątkowy.

sobota, 14 listopada 2009

tak

,,,nic już nie zależy ode mnie-przywykłam do innego stanu rzeczy,kiedy wszystko mogę mieć we własnych dłoniach.Przeraża mnie bezradność i ten stan oczekiwania w którym jestem jedynie pionkiem i niemą zabawką,lalką do której możesz mówić i którą tulisz do snu.Lalka,która zawsze już pozostanie porcelanową kukłą,ruchomym obrazkiem na który tak przyjemnie się patrzy zanim się popsuje,skrzywi,naderwie z czasem i wiekiem.Nic już nie należy do mnie,noc nadchodzi gwałtownie,parzy czernią,blaskiem gwiazd i proroctwem nieudanego życia.Nie chce tego słuchać ani patrzeć na cudze odbicie w szybie...zapominam wszystko co chciałam ocalić.Wybieram i rozsądnie godzę się na wszystko.Już się nienawidzę...Tak.Nic już nie należy do mnie...

piątek, 13 listopada 2009

mogłam

,,,tak
mogłam pomylić kartki,zapis niedokładny i chaos pośrodku włókien.Nie wiem czym jest praworęczność-cale życie pisze mózgiem,imaginacja służy mi za oko i nosem jest wrażliwa przestrzeń.Nie wiem o czym mówisz,twój język nie mieści się w moich statystykach i nie mogę potwierdzić ani zaprzeczyć.Po prostu nie rozumiem ani jednego zdania.Mam dosyć kontroli,zbyt jasnego światła,pokarmu dla psów,,,mam dość i gubię się we wszystkim-co dotyczy mnie.Tak.Mogłam pomylić kartki.Niezbyt dokładny opis i odręcznie narysowana mapa-to nie tu,to nie to miejsce,nie mój wymiar,nie moja skóra.Tak.Mogłam zabłądzić.Idiotycznie wysublimowana.Idiotycznie dopasowana.Idiotycznie stabilna.Kosmiczny Facebook bez ustawień prywatności,,,,

nie bierz zbyt wiele

,,,za wiele nie zabieraj-nie potrzebujesz wiele-choć jakoś trudno uwierzyć w to,że nic,,,
więcej zostawisz niż zabierzesz-to jest reguła,zwykły zapis tych,co byli przed tobą,,,
nie udźwigniesz swojej przeszłości a normalnych tu nie wpuszczają-normalni nie potrzebują pisać,żaden zwykły człowiek tego nie potrafi,niestety-jeśli piszesz to znaczy,że masz coś do powiedzenia,więcej,szybciej,mocniej,,,
jesteś jak zagubiony ołówek przy którym żadna czysta kartka nie jest bezpieczna bo każdą może zapisać szczelnie do ostatniego akapitu,,,
,,,nie bierz zbyt wiele-tam niczego nie będziesz potrzebował a to,co chcesz ocalić i tak zaginie podczas kolejnej przeprowadzki-nie zabierzesz ze sobą oczu tych,których będziesz pamiętać,ich zapachu,szelestu białej ćmy,kawy o poranku w zupełnie obcym kubku,,,
wiem,ty chcesz i myślisz,że możesz-każdy przed tobą to przeszedł-wszystko,co ważne zostawisz po tamtej stronie-nawet on musi tam pozostać,,,
,,,nie istnieje piekło bez miejsc do których nie można się dostać,,,
ty właśnie wybierasz się w jedno z nich,,,

czwartek, 12 listopada 2009

gość

,,,nie idź żadną z moich dróg-żadna nie zaprowadzi cię do kresu,który daje szczęście
nie patrz na moja twarz-szybko zasłoń oczy-ja jestem najgorszą z dróg jaką możesz iść.Nie czytaj moich wierszy-one niosą jedynie bolesny szelest i codzienność pośród nie twojego świata
nie myśl za wiele o nowym dniu bo nie wiesz na pewno czy on nadejdzie,czy wstanie dla ciebie i w tobie
nie bądź zbyt waleczny-łatwo jest zginąć za kogoś kto nigdy nie był tego wart
nie zasypiaj bez noża pod poduszką-to jedyna obrona przed wilkiem-tym,który od dawna czyha na twoje serce-i jeśli nadejdzie ta noc-ostatnia i jedyna,pomyśl jeszcze przez chwilę,że byłeś tu jedynie gościem.Gościem,którego nikt nie chciał...

środa, 11 listopada 2009

przepłyne noc

...przepłynę noc,białym żaglem okryję zawstydzoną twarz,dotrę na miejsce mego przeznaczenia-nowy wiersz powstanie na pewno-nawet jeśli powiesz mi,że nie warty nic.Może otrę łzy nadzieją,że kto inny byłby dumny,gdyby był przy mnie dzisiaj...Gdyby był.Muzyka wprowadza mnie w trans-widzę i czuję nawet gdy tego nie ma-ratuje mnie przed głodową śmiercią ta pewność,żę nie można z nikogo zadrwić aż tak,aż tak bardzo pozostawić,aż tak bardzo nienawidzić.To nie jest możliwe-tak mocno uderzyć,tak bardzo kogoś nie chcieć.Nie wolno mi się na to zgodzić.Nie mogę znaleźć wytłumaczenia.Jak bardzo trzeba nienawidzić siebie aby innym zgotowac podobne piekło.Nie poddam sie tej wizji,że ktoś może być tak bardzo nie warty uwagi.Wytłumaczę to nawet przed Tobą.
...przepłynę morze smutku,znajdę ster,oprę się wichurze.Nie ważne dokąd mnie zabierze.Obym tylko nie uwierzyła w żadne z tamtych kłamstw..........

wtorek, 10 listopada 2009

ty

,,,czasem niewiele,czasem wszystko-nie rozróżnisz zanim się nie stanie,nie będziesz wiedział zanim nie stracisz-czy przekleństwem jest czy błogosławioną strona tego medalu.Czasem brak a czasem nadmiar to niby to samo ale zguba nie nadchodzi sama-ty wabisz ją i przywołujesz do siebie niczym jakiś pieprzony skazaniec.Każdy ci to powie,że twoja wina,że to twój los,że piwo,którego sam sobie nawarzyłeś-tak jest zawsze-to schemat przed którym jeszcze nikomu nie udało się uciec-DLACZEGO MIAŁBYŚ BYĆ LEPSZY NIŻ CI,CO PRZED TOBĄ?Czasem światło a czasem mrok-nie wiem od czego to zależy-że jesteś porównywany z lepszymi od siebie,że mniej potrafisz,jesteś grubsza,niewiele rozumiesz i w ogóle idź się utopić............albo przyjmij zasady,które ktoś ci proponuje.Czasem nie wiem co lepsze.Może woda w ustach i płucach.I święty spokój.I ty taka,jaką zawsze chciałaś być.....
Czasem świt a czasem zmrok-grzech staje się widoczny jak krwawa plama na dłoniach.Już widza ją przykładni tego miasta,świątobliwi i bez zmazy.Ty czujesz.Nic nie widzisz.Czyli jak zwykle............

piątek, 6 listopada 2009

jesli


,,,jeśli pocznie się wiersz -trzeba szybko go zapisać zanim wypadnie z krwiobiegu,zanim utonie w bylejakości,w cichym szepcie,w nic nie znaczącej obietnicy aż po grób.Jeśli słowa ułożą się w rytm,w cichy szloch,w ckliwe opadanie-wtedy należy go pochwycić,mocno przycisnąć do serca,niech poczuje podobny stukot,przenikanie się światów i włókien.Jeśli spłodzisz kilka dobrych słów,spojrzeniem pełnym czułości zawołaj mnie do siebie.Tam,gdzie rodzą się wiersze-ktoś niezbyt szczęśliwy-naprawdę chce kochać,,,

bez powodu

,,,nic nie zaczyna się bez powodu i wszystko co się dzieje-ma znaczenie choćbyś w to nie wierzył ze wszystkich sił.Upadek uczy nas pokory wtedy gdy zbyt natrętnie chcemy lśnić i przez wydarzenia przychodzi do nas noc,ta która nie mija o brzasku.Ból uczy nas szacunku i ciszy bo przecież kiedy boli-stajemy się potworami,kapryśnymi krasnalami uprzykrzającymi życie innym.Swojej siły uczymy się aby móc wstać po każdym kolejnym upadku kiedy wydaje się,że stracone wszystko,łącznie z nasza duszą.

...dziś już wiem,że nic nie jest bez znaczenia..Żaden dzień i noc,która mija,żaden uścisk dłoni i żadna rozbita szklanka.I twoja dłoń i jej łzy.Te pośrodku zmian,pośrodku zagłady,wybuchu bomby i nagłej śmierci.Wszystko to,co się stało i to,co się stanie.Choć nie wiesz dziś-co wybierzesz i jak skończy się ta walka-nie jesteś z przypadku.Nigdy nie byłeś,,,,,,,,,,,

czwartek, 5 listopada 2009

można

,,,można nie być na wiele sposobów-być jednym okiem i zatkanym uchem,które nic nie słyszy,można tez udawać tak bardzo zwykłego a jednak nie być zwykłym ani przez sekundę.Można się zatopić we własnym oddechu,być a jednak ciągle udawać,że wcale.Kiedy każdy dotyk pali jak wysypka-czerwona,swędząca i zbyt upierdliwa.Można mówić i patrzeć i czasem rozumieć.Można przytulać twarz do szyby i wyobrażać sobie inne miejsca,te,za którymi się tęskni.Można zapomnieć wszystko co było ważne i to,co ma nadejść.Można udawać,że nic się nie dzieje,że to tylko noc,która zwyczajnie minie.Można wierzyć lub nie.Tak jest zawsze-wiele dróg a cel ponoć ten sam.Mnie nie pytaj...............ja nie wiem.

środa, 4 listopada 2009

śpij

,,,śpij,wyśnij słodki obraz,jasna polanę i krzewy pełne dojrzałych leśnych malin,śpij i zaczaruj mnie tym widokiem-kiedy nie ma niczego,jedynie to,co pod twoimi powiekami.Śpij,noc jest jak lekarstwo,które można podawać nawet tym,którzy cierpią chroniczny ból.We śnie odnajdziesz cienista ścieżkę,w dali małą chatę z kominem i płotem,za nim czereśnię i sześć rzędów marchewki.Śpij.Jesteś szczęśliwy bo nie znasz ciągle swojego przeznaczenia,,,,,,

wtorek, 3 listopada 2009

żadna strata

...kradnę krótkie chwile szczęścia,zamykam w słoiku myśli-oglądam je później jak świetliki uwięzione,zamknięte na zawsze tak-aby nie mogły uciec

zabieram losowi to,co ma do zabrania........choć już tyle razy mnie oszukał i zamiast księżycowego kamienia podarował kamyk w papierku po czekoladzie

tak chciałabym zapamiętać wszystko tak-jakim było i jakie było,kolory,zapachy,imiona,twój nos,tak bym chciała przenieść wszystko na druga stronę,pod podszewka serca ukryć,żeby nikt już nie mógł dosięgnąć i wyśmiać,nawet on

...pakuje się,niewiele mam,nie będzie trudno domknąć wszystko na ostatnia zatrzaskę,tę ostatecznie bezpieczną
po której już nikt nie zapyta o ważny paszport
jestem tylko szumem zeschniętych liści
nikt nie zauważy
i żadna strata,,,,,,,,,,,,,,,,,,