już nie ja

 uderzam głową w ścianę

światło kruszy się,rozpada,więdnie

ścieka cierpką smugą,zasłania lewe oko

język napotyka białą przestrzeń

wierci się i usycha od nadmiaru bodźców

uderzam głową w ścianę

popełniam wiersz który i tak znika

z pierwszym spojrzeniem,twoim pierwszym słowem

kiedyś tu byłeś

naprawdę

wiedziałam i czułam 

dzisiaj światło rozpada się przy pierwszym uderzeniu

nikt już nie chce szukać po omacku

nikt nie chce wierzyć

jeśli nie ma dowodu

usunęłam wszystkie wiersze które były o tobie

i wcale nie jest lepiej

więc nadal uderzam głową w ścianę

zamykam rany świadomie 

przypalając je ciszą

zasłaniam twarz

jakbym chciała ci powiedzieć

to już nie jestem ja