on

część mojego wczoraj i moje jutro
wypełniony po brzegi czas
oddech i skończona modlitwa
która znalazła odpowiedź
nie jestem poetką ale matką
zanurzona po czoło w cierpieniu
we śnie
w niedowierzaniu
że można stłuc szybę dzielącą mnie
od syna
na zawsze pozostać w tej pozie
kiedy tule go w ramionach
i kiedy on to czuje
on
część mojego wczoraj i moje jutro
decyzja
o otwieraniu drzwi
dla Boga