...poczekaj,schody ciągle strome,nieporadne stopy,
idę wciąż za wolno choć to nie ma już znaczenia
nie dogonię i nie znajdę żadnej przeszłej chwili......
ani jutra a ni wczoraj ani tego czego nie ma
wciąż mnie zatrzymują w drodze czyjeś ręce
czyjeś cierpkie słowa odbierają siłę
kiedy sen się skończy,znowu zacznie boleć
rana niezagojona która ciągle przy mnie
może się odważę raz jeszcze spróbować
ten ostatni oddech w twoje złożę dłonie
potem niech się dzieje finał opowieści
o ćmie głupiej która ginie bo wlatuje w płomień
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
...dołącz swój komentarz...